مقایسه اثر افزودن مکمل پروبیوتیک پروتکسین و پری‌بیوتیک ایمونوژن در جیره غذایی شاه‌میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus, Eschscholtz, 1823) بر شاخص‌های رشد و بازماندگی

Authors: not saved
Abstract:

چکیده یک آزمایش تغذیه‌ای به‌مدت 8 هفته برای تعیین اثر پروبیوتیک و پری‌بیوتیک و حدود سطح مطلوب آن در جیره غذایی شاه‌میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus) انجام شد. این آزمایش با 2 تیمار حاوی یک نوع پروبیوتیک تجاری تحت عنوان پروتکسین در سطح‌های 1 و 3 گرم درکیلوگرم غذا و 2 تیمار پری‌بیوتیکی با نام تجاری ایمونوژن در سطح‌های 2 و 4 گرم در کیلوگرم غذا و یک تیمار شاهد بدون پروبیوتیک و پری‌بیوتیک در 3 تکرار برای هر یک با انرژی 4500 کالری بر گرم و با 40 درصد پروتئین و 7 درصد چربی، فرموله و تنظیم شد. 120 عدد شاه‌میگو با میانگین وزنی 74/0±05/23 گرم انتخاب و به‌طور تصادفی در 15 وان 100 لیتری که با 70 لیتر آب چاه پر شده بودند و روزانه 30 درصد آن تعویض می‌شد، توزیع گردیدند. شاه‌میگوها روزانه با 3 درصد زیست‌توده طی یک وعده در ساعت 17 به‌مدت 60 روز با پلت‌های غذایی تغذیه شدند. نتایج نشان داد که با افزودن پروبیوتیک و پری‌بیوتیک در جیره‌های آزمایشی، درصد افزایش وزن، میانگین رشد روزانه، شاخص رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و نرخ کارایی پروتئین بهبود یافت به‌طوری‌که بین تیمار 3 گرم در کیلوگرم پروبیوتیک در غذا در تمامی شاخص‌های رشدی و تغذیه‌ای، با گروه شاهد اختلاف معنی‌دار آماری وجود دارد (05/0p < ). همچنین شاخص‌های رشد در تیمار پری‌بیوتیک 2 گرم در کیلوگرم غذا نیز نسبت به گروه شاهد بهبود داشتند ولی اختلاف معنی‌دار آماری مشاهده نشد. بررسی‌های آماری بیانگر نبود اختلاف معنی‌دار در شاخص ضریب چاقی و درصد بازماندگی شاه‌میگوها بین تیمارها می‌باشد (05/0P>). به‌طورکلی نتایج بیانگر آن بود که پروبیوتیک پروتکسین و پری‌بیوتیک ایمونوژن، توانایی تأثیرگذاری بالایی بر شاخص‌ها رشدی شاه‌میگوی آب شیرین داشته و در بین سطوح مختلف به‌کار برده شده بهترین مقدار مؤثر بر شاخص‌ها رشدی در تیمارهای پروبیوتیکی، سطح 3 گرم در کیلوگرم و در تیمارهای پری‌بیوتیکی سطح 2 گرم پری‌بیوتیک به‌ازای هر کیلوگرم غذای کنسانتره می‌باشد.  

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

Freshwater crayfish Astacus leptodactylus (Eschscholtz, 1823) accumulates and depurates copper.

Cu accumulation and depuration in various tissues of the crayfish Astacus leptodactylus was investigated. Adult specimens were exposed to 0.5, 2.5 and 5.0 mg Cu/L under static conditions for three weeks. At the end of the 3rd week the specimens were divided into three groups and left in dechlorinated water for either 1, 2 or 3 weeks for depuration. After 7, 14 and 21 days, four crayfish from ea...

full text

تأثیر افزودن پروبیوتیک "پروتکسین" در جیره غذایی بر عملکرد رشد و بازماندگی ماهی صبیتی (Sparidentex hasta)

به منظور بررسی تاثیر افزودن پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد رشد و درصد بازماندگی ماهی صبیتی، آزمایشی با 240 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی 87/0± 99/2 گرم به مدت 10 هفته انجام شد. این پژوهش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 12 گروه آزمایشی، در 4 تیمار و با سه تکرار برای هر تیمار صورت گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح صفر (شاهد)، 5/0، 1 و 2 گرم پروتکسین در هر کیلوگرم جیره بودند. خوراک دهی در طول کل د...

full text

The sublethal effects of (2,4-Dichlorophenoxy) acetic acid (2,4-D) on narrow-clawed crayfish (Astacus leptodactylus Eschscholtz, 1823).

2,4-D is a widely used phenoxy herbicide, potentially toxic to humans and biota. The objective of the present study was to reveal short term sublethal effects of 2,4-D on narrow-clawed freshwater crayfish (Astacus leptodactylus Eschscholtz, 1823), based on histology, total haemocyte counts, selected haemolymph parameters, and oxidative stress parameters. In the laboratory conditions crayfish sp...

full text

اثر سطوح مختلف کلسیم بر معیارهای رشد و ماندگاری خرچنگ دراز آب شیرین (Astacus leptodactylus)

The study was conducted to compare the efficiency of diets containing various levels of calcium(0, 1, 2, 3 and 4 percentage) in feeding freshwater crayfish, Astacus leptoductylus. 150 cray fish (10 individuals per tank) with mean weight of about 8-9 gram were stocked in each of 15 tanks, containing 100 L of water. In this research, The results showed that the mean values of some parameters such...

full text

Protozoan epibionts on Astacus leptodactylus (Eschscholtz, 1823) from Aras Reservoir, Northwest Iran

The Astacus leptodactylus specimens were collected from four sites of Aras reservoir, North-West of Iran and examined for the epibionts during 2009. Protozoan epibionts from ciliophora (one genus and seven species) and tracheophyta were isolated from the cuticular surface of different body parts of narrow-claw crayfish, A.leptodactylus. Seasonal prevalence of infestation was determined in 394 i...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 6  issue 2

pages  46- 52

publication date 2012-08-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023